Evcilik Oyunu

Evcilik oyunu nedir?

Çocukkenki evcilik oyununu algımızla büyünce oynadığımız evcilik oyunu bir mi?

Hatırlıyorum çocukken en sevdiğim oyun evcilikti!

Evimize kim gelse evcilik oynamak isterdim, hatta babama da kendi küçük çay takımlarımla çay yapar servis ederdim, istemem derse de bozulurdum, haftasonu piknik yapalım ben yemek haızrlayım derdim, istemiyor o teklif etmiyor diye de bozulurdum. Şimdi oğlumu oyun alanlarına götürdüğümde fark ediyorum ki bu bana has birşey değilmiş bütün çocuklar mutfakta iş yapsın, tabak yıkar gibi yapsın, kek pişirsin onu da sana getirip ikram etsin bayılıyorlarmış. Ben de öyleydim elimden gelse izin verseler 7×24 evcilik oynardım.

Gelgör ki şimdi artık 31 yaşıma gelince evleninip çocuk sahibi olunca ben çocukculuk oynamak ister oldum! Hani o çay takımları, kek kalıpları, fırınlar gerçek olunca, sana kek yapan bir tek sen olunca, yapman gereken insanlar arttıkça, anneni daha çok özler olunca, babana daha bir saygı duyunca  kısacası iş oyun olmaktan çıktıkça benim için çekiciliği de kalmadı. Yanlış anlaşılmasın evime misafir gelsin kek yapayım poğaça yapayım pasta yapayım kurabiye yapayım bayılırım, onlara servis etmekten de hiç gocunmam üşenmem hatta bilakis misafir gibi hissetmelerini isterim, herşey önlerine gelsin isterim bunun için de elimden geleni ardıma koymam en azından ben öyle hissediyorum (şimdilerde biraz yoruluyorum bebek peşinde koşmaktan o yüzden istediğim gibi ağarlayamadığım çok olmuştur misafirlerimi)… Oğluma kek yapayım, ona yemek yapayım bunu da seviyorum ama hani o eskiden çay takımlarıyla hazırolda beklerdim ya, herkes TV izlerken birisi de benden çay istese diye gözlerinin içine bakardım ya, ah o yıllarımı bana geri verseler ne sefasını sürermüşüm yahu!!! Ne servisi ne hizmeti herşey ayağıma gelince daha da keyiflenirdim! Biri benden çay istese de ben de oyuna dahil olmuş olsam kafasını derhal kışkışlardım!

Herade, sanırdım ki, onlar gibi çay may yapınca büyüklerin oyunlarının içine gireceğim… Ne kadar çekici gelirdi o oyun o zamanlar benim için! Halbuki bilmezdim ki asıl çekici olan, ulaşılmaz olan çocuklukmuş!!! Ne imtiyazlı bir durummuş! Yaptığın herşey “normal” kızmaların “aman canım çocuk” veya “sendrom” olurmuş, tüm ilgi senin üzerindeymiş, herkes seni severmiş, sen kimseyi düşünmek zorunda olmazmışsın, herşeyin en iyisi sana gelirmiş gibi gibi bir sürü şey! Bildiğin prenses hem de gerçek prenses olmaktan daha da güzel! Komşunun tavuğu komşuya kaz görünürmüş ya! Al işte o zamanlar evin içinde “çocuk”olmaktan başka hiçbir fonksiyonu olmayan evin prensesi olan ben için hayat onunla oyun oynayacak oyun arkadaşı aramakla geçermiş hem de onlar gibi olmak için! ah kafam ahhhh…

Şimdi ben dahil herkes TV seyrederken çay işi benden bekleniyor “nihayet!!!!!” fakat bende durumlar aynı değil! Ben istemiyorum diyorum ki ulan herkes TV izliyor bu çay işi niye bana kaldı??? Evde yemek eee yapsaydınız??? Bitmediii evin alışverişi, çocuğun işleri, kocanın işleri derken sana zaman bile kalmıyor oysa çocukken tek işin kendindi de başklarının işlerini isterdin ya!!! ne oldu??? deliymişim deli!!! kıymet bilmezmişim!

neyse ki kocamın elinden yemek, çay servisi, yatak toplama vesaire gibi her iş gelir, ayrıca evimizde çalışan yardımcı ablamız da var ama hala işler bana bakıyor! Annem Babam beni hala 2 yaşımda ki gibi hisettiriyorlar, hala onlar için ben 2 yaşındayım hala bana özen gösteriyorlar, hala benim için içleri titriyor ve de en iyisini bana yapıyorlar iyi ki varlar… Onlar nasıl yapıyorlarmış yahu…



Şimdilerde tüm günümü Can Ali yle geçirince akşam o uyuduktan sonra şöyle bir sessizlikte kafa dinleyim derken (ki ben hareketli enerjik yaşamdan çok çok menunum allah bana daha çok çocuk versin ama kendime de zaman ayırmam lazım şöyle kafama göre 1-2 saat ayak uzatayım, sefa yapayım, düşüneyim, dinleneyim, arkadaşla sohbet edeyim, bunları da yapmam lazım) tam Can Ali uyuyor bu sefer de evde ki abla iş soruyor haklı olarak, koca gel şunu yapalım diyor, telefon çalıyor o sırada Can Ali uyanıyor… Ben istemez miyim kocamla takılayım ama bu insanın da kişisel ihtiyaçları var, bir kendine gelsin ama zamanı yok bu sefer sinirleri bozuk huysuz bişey olup çıkıyor, kısacası bu evcilik oyunu denen oyun aman pek bir beceri istiyormuş! Bitmeyen bir serüvenmiş gittikçe görevlerinin arttığı, yaptıkça daha çok yaptığın, bağımlısı olduğun ama aynı zamanda şikayet ettiğin bir oyunmuş! Bir de şu yönü var, ben annem babam kadar yapabilecek miyim? benim oğlum da kendini prens gibi hissedebilecek mi acaba hisetmeli mi? Hissedip benim gibi oyuna atılır mı? Acaba annem babam bu oyunda ki rollerini çok iyi oynadılar diye mi bana çekici geldi? Yok yok ama benim oğlumda en iyisini yesin, alsın, içsin, öğrensin, okusun bilsin, ben ona herşeyi verebileyim… Peki ben annem babam kadar başarılı olabilecek miyim? Onlar kadar yapabilecek miyim? Baksana dede annenanne oldular devam ediyorlar… Bilmiyorum, çocuk sahibi olunca beni neler bekler bilmiyorum, bilmemek istiyorum da herkesin hikayesi ayrı, herkes kendi oyununda, herkesin kendi aynaları kendi oyunu var, kimse kimsenin ne yaşayacağını bilemez kendi tecrübesini anlatır ama bunlar olacak diyemez… Baksana benim sandığım şey bile sandığımın ötesinde keyilfi ama bir o kadar da yorucuymuş! Allahın gücüne gitmesin ben şikayet etmiyorum (minikaynam da farkındalıklarımı anlatıyorum) şanslı evcilik oyuncularındanım yardımcı anne, baba, kardeş, yardımcı abla, yardımcı arkadaşlar, iyi huylu bir çocuk, sevgi dolu koca etc…bunların olmadığı kişiler var biliyorum.

Oyuna girebilmek için yaptığın türlü mücadalenin sonucunda başrol oyuncusu olunca  anlıyorsun ki eskiden göründüğü kadar kolay birşey değilmiş evcilik oyunu! Öyle plastik çay takımlarıyla çay servis etmeye benzemiyormuş! Kim ne anlatırsa anlatsın sen görüp öğreniyormuşssun hatta hayatın özü de buymuş… Oyun.. Eskiden oyuncaklarla şimdi geçekleriyle, ama oyunun tek kuralı içinden sevgiyle geçmekmiş!

annem kucağında kardeşim Can, kendimi benzetmiş miyim 🙂

Not: Herkesin önünde saygı ile eğiliyorum kolay gelsin… Bu yazılar iç ses yazılarıdır…

Nihan

Yorum yapın

 

Diğer Yazıları: Nihan Kayalıoğlu

Unnado

Ilk kez anne olduğumda emzirenanneler googlegroups u henüz 30 veya 40 kişiyken...
Devamı

6 Comments

  • ayyy meşhur olmuşummmm:)senin hayatını kolaylaştırmaları için para veriyorsun,yardım almak için,kafanı takmak için değil,seni kim yoruyorsa çıkart gitsin hayatından(çıkarabildiklerini en azından:))
    play barn süper koşuyolunda da var geliceksin:)
    palladiumda da böyle bir yer var orayaa baktım geçen gün kapısından saati 15 diyordu

    • evet palladiumda da bir yer var ama play barn gibi değil bildiğim kadarıyla, Nautilus da varmış asıl bir gün onu deneyelim…

  • sevgili nihan kadir tuğcunun dediklerini yapınca neler olduğunu yazdığın sayfayı göremedim benim kızımdada süt alerjisi ve reflü dendi şim di geçici olarak 1 aydır neocate kullanıyorum bir türlü sonuca varamadı yazını okuyunca diyetimi sonlandırsammı karar veremedim sen birden mi bu sürece son verdin yardımcı olursan sevinirim

    • Bir sonra ki yorumunda tum bu sorularina cevap verdim sanirim degil mi? Eger sormak istedigin baska seyler olursa elimdne geldigine yardimci olmak isterim fakat ben doktor degilim ben de bir anne olarak kendi cocugumda ki olaylati tecrubeledim benim kine benzemeyebilir tavsiyem guvendigin bir doktor bulmak ben bu sekilde cozmustum 🙂 sana bunu tavsiye ederim 🙂

  • ayrıca ben milupa sütlü pirinçliyi kullanınca kızımda kızarıklık oldu sende de oluyormuydu

    • Esra cim ben can ali de hic mama denemedim ama denemis olsaydim da kizariklik olmayacakti bence cunku can ali de sut alerjisi yoktu, kusma, huzursuzluk gibi problemlerimiz vardi onlar icin doktora gittik kusmasini refluye reflusunu de sut alerjisine bagladilar oysa kusmasinin tek bir sebebi varmis o da emzirme surelerinin birbirine yakin olmasindan kaynaklaniyormus.bizim bunu ogrenmemiz icin cok fazla test yaptirmamiz ve doktor doktor gezmemiz gerekti sonucta alerji doktoruna gittik alerji dedi hatta astim ilaci verdi, gastroentrologa gittik alerjiye bagli reflu dedi kisacasi hangi doktora gittiysek o hastaligimiz oldu bu arada sintigrafi kan tahlilleri gibi mddi manevi bizi yoracak bir suru test yaptirdik ta ki kadir bey i bulana kadar. O bize bozaciya gidersen boza satarlar senin cocugunun hicbir seyi yok hasta cocuk boyle mi olur! Bu yasta yapilan testler yaniltici olur dedi (bunu fugen hanim da demisti, hatta kan da alerji cikmadi ne sut ne baska birsey buna ragmen yok diyemeyiz sen eliminasyon diyetine devam dedi) dokuntusu de yoktu… Sonucta can ali nin bir rhatsizligi vardi ve bulamiyorduk Kadir bey al cocugunu git 3 saatte 1 emzir sutun cok cocuk cok besleniyor fazlasini da kusuyor kustukca besliyorsun daha da sorun oluyor dedi ben de 3 saatte 1 emzirdim ve gercekten sorun ortadan kalkti kullandigim reflu ilaclarina mi yanayim cocuga yasattigim test travmalarina mi uzuntulerime mi neyse ki bir sorunumuz yokmus allah kimseyi cocuguyla sinamasin… Allah daha buyuk dert vermesin! Dogru doktor dogru yontemi bulunca rahatladik… O zamanlar o kadar cok agliyor kusuyor ve kilo alislari ilkzamanlarda ayda 2kg ken azalmisti ki uzuluyordum dr umuzu dinledik sorunumuz ortadan kalkti. Sut alerjisi olan arkadaslarimin cocuklarinda ciddi kizarmalar nefes kesilmelei ishaller var istersen neler yapiyorlar seni yonlendirebilirim. Ben eliminasyon diyetini kadir bey 3 satte 1 emzir 10 gunsonunda ise yaramazsa gel beni gor dediginde eger cidden sut alerjisiyse diyeti birakmayim diye birakmamistim 10 gune kalmadan sonuc alinca yavas yavas me yrdigime dikkat ederek ve can ali yi gozlemliyerek biraktim. Bizim sorunumuz emzirme aralikalriymis gerekten hatta ben azaldi diyet yapinca peki o neden demistim kadir bey de sutun azalmistir cocuk daha az cekiyimordur ondandir demisti yaptigim diyet yuzunden de kilo alimi azalmisti emzirme araliklarini yakin tuttugum hatta ne zaman isterse emzirdigim icin (bazen 10dakikada1) kusuyordu… Dedigim gibi cocugunda sut alerjisi olan annelerle gorusturebilirim. Size simdiden gecmis olsun umarim hersey yolunda gider…
      Sevgiler…

admin için bir cevap yazın Cevabı iptal et

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir