Bu tatlı çocuğa, dün @pinargogulan dan öğrendiğim üzere ona hamileyken neler olduğunu anlattım. Can Ali stresli ve yerinde duramayan bir çocuk. Tek özelliği bu değil pek Tabiki fakat beni ne yapacağım diye düşündüren tek özelliği… Hep neden der, sorar, konuşur, stres yapar ve yorar! Stres olduğunu anlamazsın ama yerinde durduğunu görmediğinde anlarsın ki stresin dışarı çıkışı hareket! Dün edindiğim bilgiler ışığında bu sabah ona hamileyken çok stresli olduğumu, ilk kez anne ve eş olduğumu bunun yanı sıra işsiz kaldığımı anlattım. Bütün bunlar olurken de babasının İzmir’e yerleştiğini onun da işsiz kaldığını sandığını ve evde hatta bana göre hayatta bu halde ek başıma kaldığımı söyledim. İşsiz hamile Nihan tüm bunlarla savaştıktan sonra çareyi annesine taşınmakta buldu fakat bu sefer de annesi Ankara’da bulunması gerektiği için o da evde olmayacaktı. Bütün bu süreçte hatta sen 2 yaşına gelene kadar yoğun çalışan babam dışında destek alabileceğim kimse olmadığını söyledim. Bu halde her şey çok zor geliyordu ve ben de çok ağlıyordum dedim! Evet biliyorum dedi seni duyuyordum ve ağlamana üzülüyordum dedi! Sen ne hissediyordun diye sorunca sadece sana üzülüyordum ses dalgaları değişik geliyordu şimdi olduğu gibi net değil ama anlıyordum dedi. Peki güzel şeyleri de duyuyor muydun diye sordum; evet keman sesi dedi! (@sebnemferah senfonik orkestrası dinliyordum hiç durmadan!) bu arada da onunla konuşuyordum onu da biliyorum demez mi! Bütün bu stresimin nedeni tamamen benim, seninle hiç ilgisi yok anne olmanın getirdiği endişelerin yanı sıra yaşadıklarım beni üzüyordu. Benimle konuştuğunu ve elini karnına koyduğunu da biliyorum anne seni çok seviyorum dedi elimi tuttu sarıldı! Onunla şimdiye kadar bu konuyu hiç konuşmamıştık, beni hiç kesmeden dikkatini dağıtmadan ve hatta sarılmak dışında kıpırdaman ful konsatre beni dinledi ilk kez! Her sabah keskin bir enerji ile güne başlarken bu sabah oldukça sakin ve kendi ritmindeydi… Diyeceklerim bu kadar #littlebodiesgiantsouls #anneolmak
Nihan Kayalıoğlu
@nihankayalioglu
