Bağımlılık sadece sigara, alkol, kumar ya da kötü alışkanlık olarak bildiğimiz şeylere olmuyor.
Hatta aslında onlar bağımlı olduğumuz şeylere ulaşamayınca yerine ikame ettiğimiz şeyler, bağımlılığın görünen yüzü.
Asıl bağımlı olduğumuz ne acaba?
Belki de bir ilişki, bir kişi, bir duygu?
Zihnimizde yarattığımız inançlarımızın bize gösterdikleri?
İhtiyaç diye inandıklarımız?
Peki ya çocuklarımız?